انتخابات

امروز توی وبلاگ لاله جان مطلبی در مورد انتخابات دیدم و فکر کردم که بد نیست من هم نظرم رو در این مورد بگم. واسه همین از این تریبون آزاد خودم استفاده می کنم و بدینوسیله اعلام می دارم که:

بله . من حتما میرم رای می دم. (لطفا مخالفا منو کتک نزنن) دلایلم هم ایناست:
1- از نظر من دوره ریاست جمهوری خاتمی کاملا وضعیت داخلی و خارجی ایران با وضعیت الانش متفاوت بود.( البته اصلن نمی گم که وضعیت آرمانی بود). و ترجیح می دم که شرایط حداقل اونجوری باشه.
2- دوره قبل من هم مثل خیلی ها ، با گفتن این حرف که هر کی بیاد از داخل همین نظامه و رای ما هیچ تاثیری نداره، نرفتم رای بدم. و نتیجه اینی شد که همه می بینیم و عدم حضور مردم شرایط رو برای افراد در راس قدرت و نخاله هاشون فراهم کرد.
3- درسته که انتخاب ما محدود به کاندیداهای منتخب همین نظام هست. اما من منتظر نیستم کسی از بیرون بیاد یا معجزه بشه و یه دفعه همه چیز کن فیکون بشه. باید وضعیت رو پذیرفت و در همین شرایط سعی کرد که بهترین انتخاب رو داشت. پا پس کشیدن کاریو درست نمی کنه. من ایمان دارم که خود مردم باید آیندشون رو بسازن.

شاید فکر من درست نباشه. اما من هم مثل لاله از حق خودم استفاده می کنم.