۱۳۹۰ بهمن ۲۴, دوشنبه

کمک کنید

سلامی با آخرین جونای باقیمونده

قبلا گفتم که خودم خیلی مشغول کردم که کمتر فکر کنم. مشغله هام وحشتناک زیاده نمی تونین باور کنین . ساعت 10 شب می رسم خونه. البته صبح دوشنبه و پنج شنبه رو خالی کردم. اما کافی نیست. همش باید بدو بدو کنم. روزی 10 -12 ساعت کار. اونم تدریس که باید کنارش کلی مطالعه کنی. یه مدت واقعا به کانادا فکر نکردم. گفتم عید می ریم یه مسافرت حسابی. اما با گرون شدن ارز اونم به این وحشتناکی بی خیال مسافرت خارج شدیم... حالا این همه خستگی رو باید روی شونه هام تحمل کنم. از یه طرف هم دلار کاناداست که شده 2200 تومان. هیچی دیگه. هر چند که هیچ خبری از پرونده ما نیست. شنیدم که پرونده های سوریه رفت ورشو و ترکیه و دارن رسیدگی می شن. برای هموطنام که کارشون داره درست میشه خوشحالم. اما وضعیت ما خیلی مبهمه. حالا باید منتظر مدیکال باشیم. آخرین مکاتبه ای که باهاشون داشتم فوریه قبل بود که خیلی عصبانی دستور دادن که تند تند ایمیل نزنم. می خواستم بعد از یک سال یه ایمیل دیگه بفرستم اما دور بریا می گن بیشتر عصبانی می شن.... اه به جهنم بزار بترکن. آخه پس چیکار کنم؟؟؟
یکی راهنمایی کنه لطفا....

دوست عزیز که دنبال آینده سبز هستی منم آدرس دیگه ای ازش ندارم.