۱۳۸۸ اردیبهشت ۱, سه‌شنبه

برای مهاجرت ، دختر یا پسر

چند روز پیش همراه یکی از دوستان (مرد) رفته بودیم بیرون و توی یک کافی شاپ مشغول صحبت بودیم. از این در و اوندر گفتیم تا صحبت رسید به جنسیت بچه ما. و ما با خوشحالی اعلام کردیم که بچه دختره. اما برخلاف انتظار ما این دوست عزیز کمی حالت ناراحتی توی صورتش پیدا شد و چون آدم بسیار رک و ساده ای هست گفت: دختر خوب نیست ، پسر بهتره. مخصوصا برای شما که می خواین مهاجرت کنین و برین کانادا. ما رو می گی ، دهنمون از تعجب بازمو نده بود. اول فکر کردیم داره شوخی می کنه. اما دیدم نه بابا قضیه خیلی هم جدی هست. ازش پرسیدیم دلیلش واسه این حرف چیه؟ می تونین حدس بزنین چی گفت؟
- آخه دختر کنترلش توی کانادا سخته...
.
.
.
این هم طرز فکر ما ایرانی ها. من کلا با این کلمه کنترل برای بچه ها مشکل دارم. دلیلش رو هم در پست بعدی می گم. اما اگه منظور تربیت درست بچه هست، مگه دیگه دختر و پسر داره؟ یعنی دختر باید تربیت بشه و پسر همینجوری واسه خودش بار بیاد؟
متاسفانه، بخصوص اینجا توی امارات، من ایرانی های زیادی رو می بینم، که شاید تحت تاثیر فرهنگ عربها، هنوز همون طرز فکر 200 سال پیش رو دارن و فکر می کنن که دختر رو باید لای زرورق و کاملا آفتاب مهتاب ندیده ، بزرگ کنن و بعد احتمالا تحویل شوهر بدن. و بالعکس پسر آزاده هر کاری می خواد بکنه چون پسره دیگه. البته من اصلا مخالف تربیت صحیح نیستم و قبول دارم که باید یک سری ارزش ها برای بچه تعریف بشه، اما نه تحمیل. و در ضمن به نظر من ، وقتی یک نفر تصمیم می گیره مهاجرت کنه باید به همه جنبه های اون فکر کنه. نمی شه که بریم کانادا و بچمون رو با محدودیتهای ایران بزرگ کنیم. تازه توی همون ایرانشم به عینه دیدم که وقتی فشار و محدودیت روی بچه زیاده ، یجا اثرش رو نشون میده. و گاهی وقتها اثرات غیرقابل جبرانی داره.

نظر شما چیه؟

۴ نظر:

پوريا گفت...

سلام؛ من وبلاگت را تصادفي پيدا كردم ولي از اول تا آخرشو خوندم. جالب مي نويسي.
من هم وبلاگي براي مهاجرات به كانادا - ونكوور دارم بهم سر بزن. خوشحال مي شم. بعد اگر موافق بودي تبادل لينك كنيم.

ناشناس گفت...

سلام
نظر من اینکه هر کسی بایدآزادیش محترم شمرده بشه بخصوص بچه ها که نمی توننداز خودشون خوب دفاع کنند.در ضمن دادن تفکر به بچه مهمتر از نون شب یالباس تن اونه.همه انسانها ازاد هستند که هر جوری که دلشون می خواهد با احترام به دیگران زندگی کنند.هر نوع حصار یا دیوار یا بند،حاصلش چیزی جز کمبود و نادانی نیست.تفاوتهاست که زندگی رو زیبا می کنه نه شباهتها.در ضمن بچه ها خودشون با رفتار نسل خودشون بزرگترین معلم والدین شون می تونند باشند.ولی متاسفانه والدین کوته اندیش از این خصوصیت محرومند چون بجای احترام به ازادی بچه هاشون می خواهند تفکر قدیمی خودشون را به اونها تحمیل کنند اون هم تحت عنوان صلاح،تجربه یا...
ممنون که نظر ما رو پرسیدین.

Shouka گفت...

پوریا جان من شما رو لینک کردم. در ضمن قبلا وبلاگ شما رو خونده بودم و امیدوارم هر چه زودتر کار مهاجرت شما هم درست بشه.

ناشناس عزیز
من هم با شما موافقم. بعدا براتون یک ماجرا در مورد عواقب این محدودیت تعریف می کنم.

ناشناس گفت...

از این نظر که کنترل وتربیت بچه اینجا یعنی کانادا سخت تر هست هیچ شکی نیست. این بسته به نظر هر کسی داره اما شاید باورتون نشه که من و همسرم معمولا به این نتیجه میرسیم که از بسیاری جهات به قول شما محدودیتهای ایران برای بچه اینده ما بهتره. این ازادیهای بدون برنامه ریزی اینجا داره بدجوری به نسلشون صدمی میزنه ومتاسفانه درصد کمی هستن که متوجه بشن.