۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۰, پنجشنبه

فقط اومدم بگم خدایا شکرت. اینو می خوام اینجا ثبت کنم تا یادم بمونه تو چه موقعیتهای سختی و تو اوج نا امیدی چطور کمکم کردی. از فراموش کاری خودم تعجب می کنم. آخه خدا کی منو تنها گذاشته ؟ واسه چی نگران می شم؟ وقتی کسی هوامو داره که حواسش به همه چیز هست...
خدا جونم ازت ممنونم . وقتی با کمک تو کارا درست می شه دیگه برای آینده شک نمی کنم. چون تو می دونی چی واسه من بهتره و همونو واسن می خوای.

۴ نظر:

مهران گفت...

شوکا جان. مرسی که منو لینک کردی. هرجند که روزمرگی داره انقدر فشار میاره که حوصله ای برای بلاگ نویسی هم برا آدم نمی مونه. زنده باشی

به سوی کانادا گفت...

برای اندوه های بزرگ زندگی شهامت داشته باش و برای غصه های کوچک شکیبایی.در این صورت اگر وظیفه روزانه ات را انجام رسانده ای برو و ارام بخواب خدا بیدار است.
ویکتور هوگو

ناشناس گفت...

وقتي سايه هاي شكست از راه مي رسند، ساده ترين و به ظاهر منطقي ترين اقدام دست كشيدن از فعاليت است و اين اقدامي است كه اغلب مي كنند.بيش از 500 نفر، از موفق ترين افراد مملكت در مصاحبه با من (ناپلئون هيل) گفته اند كه بزرگترين موفقيت آنها در يك قدم فرا تر از جايي كه شكست خورده بودند نصيبشان شده است. چنان كه گويي شكست به عمد در يك قدي موفقيت چهره مي نمايد.
ادامه . . .

امیر گفت...

سلام شوکا جان
یه چیزی امروز متوجه شدم که حدودا بعد از ۱ ماه از گرفتن فایل نامبر اولیه از کانادا ، موقعیت به این پراسس تغییر میکنه ، شما هم چک کن ببین همینطوره؟

خوش باشی‌