پریسا
بانو و گنگ عزیز
ازتون ممنونم. میدونم شما هم واقعا خوشحال شودین چون خودم هم بارها و بارها با خوندن وبلاگ‌هاتون خندیدم یا گریه کردم. دنیای وبلاگا دنیای عجیبی...راستش این روزا وقتی میرم توی وبلاگ بعضی از بچها و میبینم به هر دلیلی راضی نیستن از اومدنشون یه عالم حرف میاد تو ذهنم که بهشون بگم...
دلم می‌خواد بگم که همهٔ آدم‌ها موفق نیستن و همه هم بی‌چاره نیستن. دلم می‌خواد بگم دنیا همه جاش همینجوریه و احساس خوشبختی بستگی به دیده شما از زندگی هم داره. ...اما میترسم. میترسم یه چیزی جوابی بشنوم که دلم بیشتر بگیره. پس هیچی نمی‌نویسم و فقط می‌خونم و می‌گذارم.
